Man durf te praten | Aroma Freedom Europe

Artikel “de Volkskrant”

Afgelopen weekend stond in de Volkskrant een essay van Nathan Vos met de titel: “Waarom mannen moeten leren praten“. Het artikel greep me aan.

Ikzelf praat makkelijk over wat me dwarszit. Blijkbaar helpt het dat ik vrouw ben en ben ik er goed in. Het praten lucht op, en na een goed gesprek voel ik me letterlijk lichter. Iets met gedeelde smart en zo.
Ik begrijp daarom nooit zo goed waarom je praten en het delen van gevoelens achterwege laat en zo jezelf letterlijk dieper de put in denkt.

“BAAN KWIJT? VADER OVERLEDEN? DEPRESSIEF? MAN, PRAAT EROVER!”

Zo luidt de subkop van het essay.
En waarom zou je ook niet praten? Ben je minder “sterk” wanneer je gevoelens uit? Minder man? Ben je minder stoer of cool? Ik denk van niet. Ik denk dat met het opkroppen van emoties de druk op de ketel te groot wordt. En dat dit uiteindelijk resulteert in woede, (overmatige) stress, burn-out en lichamelijke problemen.

Nathan Vos werd met de harde werkelijkheid geconfronteerd nadat zijn broertje zich van het leven had beroofd. Vermoedens over depressie waren niet uitgesproken en je blijft achter met je verdriet en de vraag: “Als ik het gesprek had geopend, misschien…” Mijn hart gaat uit naar de familie en het gezin.

PRATEN IS MOEILIJK

Ik vraag me af of dat echt waar is of dat mannen een vertekend beeld hebben over praten en je gevoelens uitspreken.
Nog niet zo lang geleden praatten we immers aan de lopende band met elkaar. Je sprak elkaar tijdens het eten, bij de koffiemachine op het werk, in de auto/bus/trein en maakte een praatje met een wildvreemde tijdens het boodschappen doen. Het ene moment gaat het over het weer, het andere moment over je zieke vader en wat dat met je doet.
(Zelfs in een functioneringsgesprek op het werk ging het over hoe je in je werk zat in plaats van over of je wel al je targets hebt gehaald afgelopen jaar.)

Zijn Social media sociaal?

Het valt me op dat deze kleine gesprekjes zijn weggevallen en vervangen door de telefoon.
Je laat bij de koffiemachine de laatst Meme zien waar je zo om moest lachen en in de bus scroll je verwoed door de tijdlijn van je favoriete social mediaplatform. (Zie ook mijn blog over Tevredenheid.)

Ik begrijp deze obsessie, maar vind het een grote verarming van de sociale cohesie in de wereld. Het feit alleen al dat er een cursus “Smalltalk” zou moeten komen vervult me met verbazing en schrik. En stiekem moet ik er ook heel hard om lachen.

PRATEN KUN JE LEREN

Voor de kleine gesprekjes met de cassière of de buurvrouw over de schutting van de tuin hoef je echt geen cursus te volgen. Dat leer je door te doen:
– Lekker weertje, hè buurvrouw?
– Ja heerlijk
– Gaan jullie nog iets leuks doen dit weekend?
– Enzovoort…

Het gaat me natuurlijk om het práten praten. En het uiten van wat je dwarszit. Dat je je niet hoeft te schamen als je je kwetsbaar opstelt en dat het oké is om je “zwakheden” te tonen. Dat je misschien zelfs moet huilen en dat het mag, huilen.

Man, durf te praten

Mannen praten graag met mij, misschien is dat de reden dat ik twee zonen heb gekregen. Ik luister graag naar mannen en kan ze uit het denken halen.
Ik help mannen naar wat ze nu eigenlijk écht willen in het leven door ze te laten praten over wat hen dwarszit. Emoties worden uitgesproken, gevoelens geuit, er wordt gehuild en gelachen en er is veelal opluchting.
Het diepe verlangen dat begraven ligt mag gehoord worden. En het leven ontvouwt zich, zéker als we Aroma Freedom erop loslaten en alle barrières oplossen. Kom eens langs voor een sessie.

Getagged Burn-out, de Volkskrant, Emoties, Gevoelens, Mentaal evenwicht, Mindful, Mindfulness, Positieve emotie, Stress, Verlangen